Overloper

De Universiteitskrant Groningen (UK) bestaat veertig jaar. Al enkele maanden blikken oud (student)redacteuren terug op hun tijd in de redactie. Wat is er van hen geworden? Vele bouwen inmiddels aan een glanzende carriere in de journalistiek. Anderen zijn bij nader inzien toch wat anders gaan doen. Ik was studentredacteur van 1989 tot 1990. Mijn bijdrage verscheen begin juni.

‘Een beetje overlopen was het wel, maar voor een baan in de journalistiek had ik veel over: als hoofdredacteur van de Studentenkrant maakte ik eind jaren ’80 de overstap naar de UK. Want wilde je na je afstuderen kans maken op een echte baan, dan moest je gewoon ervaring opdoen. Daarom schreef ik ook persberichten over ingewikkelde proefschriften voor de Voorlichtingsdienst van de RUG. Dat leverde 125 gulden per bericht op en daar kon ik een week ruim van leven. De folders over onderwijsmethodes die ik schreef voor Wolters Noordhoff maakten mij bovendien tot een goede klant van de modewinkels in de Zwanestraat. Een plek op de redactie van de UK leek mij de kroon op een carrière van bijbaantjes naast mijn studie Algemene Letteren. Terwijl ik bij de Studentenkrant alle touwtjes zelf in handen had, belandde ik bij de UK in een organisatie met hiërarchie en de rode pen van hoofdredacteur Luuk Hajema. Dat was even slikken. Maar ook verhelderend. Ik kreeg er antwoord op de vragen als: moet ik wel journalist worden? Ben ik wel geschikt om in het vaste stramien van rubrieken en een beperkt aantal woorden te werken? Om aan de bar in de kroeg onder aan de spreekwoordelijke ladder te beginnen? De oplossing kwam snel. Diezelfde Luuk Hajema belde met de vraag of ik communicatieadviseur wilde worden bij de toenmalige directie Studiefinanciering.
Ik werd aangenomen, raffelde nog gauw mijn scriptie af en beleefde mijn vuurdoop als persvoorlichter en campagnecoördinator. Ook Studiefinanciering was een goede leerschool. Maar een aantal kapitale blunders en veel vaderlijke adviezen verder had ik voorlopig mijn bestemming gevonden. Communicatie was in die jaren een onontgonnen gebied met veel ruimte om zelf te bepalen hoe je iets aanpakt. Ik werd vervolgens adviseur in mantelpak en manager van veel overspannen mensen bij een grote organisatie. Sinds 1997 werk ik ‘voor mijzelf’. Mijn bedrijf is als een paraplu van waaronder ik verschillende dingen onderneem en met veel mensen samenwerk. Communicatie blijft mijn centrale thema en schrijven doe ik ook nog steeds. Dat verveelt nooit.’

Comments are closed.

Terug naar overzicht